پینگوکولا یا توده زرد روی چشم چیست؟

پینگوکولا چشم چیست؟

پینگوکولا (Pinguecula) یک ضایعه کوچک و برجسته در ملتحمه چشم است که معمولاً رنگی زرد یا سفید دارد و اندازه آن از ناخنک کوچکتر است. این عارضه اغلب در نزدیک بینی و در گوشه داخلی چشم دیده می‌شود. البته ممکن است در گوشه بیرونی چشم نیز ظاهر شود. ترکیب این زائده شامل پروتئین، چربی و کلسیم است.

در بیشتر موارد، Pinguecula مشکلی برای بینایی ایجاد نمی‌کند. اما اگر رشد آن شدید شود، می‌تواند سبب مسدود شدن مسیر اشک و در نتیجه خشکی، التهاب و قرمزی چشم شود. این ضایعه ماهیتی خوش ‌خیم داشته و جای نگرانی ندارد. زیرا با روش‌های درمانی مناسب قابل کنترل و برطرف شدن است.

گوشت آوردن چشم

اصطلاح گوشت آوردن چشم به ‌طور غیر رسمی برای توصیف برخی از برآمدگی‌های ایجاد شده در گوشه چشم به کار می‌رود. این برجستگی‌ها می‌توانند شامل کیست‌های چشمی، ناخنک یا پینگوکولا باشند که هر کدام ماهیت و دلایل خاص خود را دارند.

علائم و نشانه ‌های پینگوکولا

پینگوکولا نوعی توده زرد روی چشم است که معمولاً روی سفیدی چشم ظاهر می‌شود. این عارضه می‌تواند تنها در یک چشم یا هر دو چشم رخ دهد و شکل آن در برخی افراد گرد و در برخی دیگر مثلثی است. در موارد خفیف ممکن است تنها به صورت یک نقطه کوچک دیده شود. اما در شرایط شدیدتر، اندازه آن افزایش پیدا کرده و بیشتر جلب توجه می‌نماید. برخی از علائم Pinguecula عبارتند از:

• خشکی چشم و ناراحتی در چشم
• خارش و سوزش در چشم
• قرمزی و التهاب در ناحیه درگیر
• کاهش شفافیت بینایی

افراد مستعد ابتلا به پینگوکولا

سپری کردن زمان زیادی در فضای باز بدون محافظت از چشم می‌تواند منجر به بروز Pinguecula شود. با افزایش سن، احتمال ابتلا به این عارضه بیشتر شده و معمولاً در میان افراد میانسال و سالمندان دیده می‌شود.

علل ایجاد پینگوکولا

بروز پینگوکولا می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار گیرد. برخی از مهم‌ترین دلایل ایجاد این عارضه عبارتند از:

تشخیص پینگوکولا چشم

در صورتی که تغییراتی در چشم خود مشاهده کردید، بهتر است سریعاً به پزشک مراجعه کنید تا شما را به متخصص چشم مثل چشم ‌پزشک یا بینایی سنج ارجاع دهد. چشم‌ پزشک معمولاً با استفاده از نور مخصوص و ذره بین چشم شما را معاینه می‌کند. این معاینه ساده معمولاً برای تشخیص پینگوکولا کفایت خواهد کرد. اگر ساکن خوزستان می‌باشید، برای تشخیص پینگوکولا چشم به بهترین کلینیک چشم پزشکی در اهواز و ماهشهر مراجعه کنید.

چنانچه این عارضه موجب بروز مشکلاتی در چشم شما شده باشد، چشم پزشک روش‌های درمانی مناسب را برای رفع این علائم به شما پیشنهاد می‌دهد.

راه های پیشگیری از پینگوکولا

به منظور پیشگیری از ابتلا به این نوع توده زرد روی چشم، بهتر است از چشمان خود در برابر عوامل محرک محیطی محافظت کنید. در ادامه چند راهکار موثر در این زمینه به شما ارائه می‌دهیم:

• استفاده از عینک‌هایی که چشم‌ها را کاملاً پوشش می‌دهند و توانایی فیلتر کردن اشعه ماوراء بنفش (UV) را دارند، می‌تواند از بروز این مشکل جلوگیری نماید.
• تابش اشعه خورشید تنها در روزهای آفتابی خطرناک نیست. بلکه در روزهای ابری، برفی و حتی بارانی نیز ممکن است به چشم آسیب بزند. بنابراین همیشه از عینک محافظ استفاده کنید.
• پوشیدن کلاه با لبه‌های پهن می‌تواند مانعی در برابر نور مستقیم خورشید باشد و از چشمان شما محافظت نماید.
• اگر در محیط‌های آلوده یا پر از گرد و غبار فعالیت دارید، بهتر است از عینک‌های ایمنی استفاده کنید تا ذرات مضر وارد چشم نشوند.
• احتمال دارد که در اثر کمبود رطوبت در چشم، خطر رخ دادن این عارضه افزایش یابد. بنابراین چنانچه درگیر خشکی چشم هستید، بایستی با پزشک مشورت کنید و از قطره‌های مناسب استفاده نمایید.
• در صورتی که سابقه انجام جراحی چشمی دارید، رعایت این نکات می‌تواند از بازگشت Pinguecula جلوگیری کرده و سلامت چشم شما را حفظ کند.

روش های درمان پینگوکولا چشم

اگر Pinguecula هیچ مشکلی برای چشم‌ها ایجاد نکند و بر زندگی روزمره فرد تاثیری نگذارد، معمولاً درمان آن ضروری نخواهد بود. اما در مواردی که این وضعیت باعث ناراحتی یا اختلال در زیبایی فرد شود، می‌توان از روش‌های مختلف درمانی برای رفع آن استفاده کرد. در ادامه با این راه‌های درمانی پینگوکولا آشنا می‌شویم:

درمان های غیر جراحی

این قطره‌ها به روان شدن چشم‌ها کمک کرده و در صورت داشتن مواد نگهدارنده، ممکن است باعث تحریک چشم شوند. بنابراین برای افراد حساس، قطره‌های فاقد نگهدارنده که در ویال‌های یک ‌بار مصرف عرضه می‌شوند، توصیه می‌شود. در نظر داشته باشید که استفاده از پمادهای چشمی نیز برای خشکی شدید چشم موثرتر است. قبل از هر گونه درمان، با پزشک خود مشورت کنید.

درمان با عمل جراحی

افراد معمولاً به جراحی Pinguecula چشم زمانی نیاز پیدا می‌کنند که روش‌های درمانی ذکر شده دیگر نتوانند التهاب، ناراحتی و قرمزی چشم را کاهش دهند. علاوه بر این چنانچه اندازه پینگوکولا افزایش یابد یا استفاده از لنزهای تماسی برای فرد دشوار شود، انجام جراحی می‌تواند راه ‌حل مناسبی برای برداشتن این توده زرد روی چشم باشد.

در بعضی موارد، این بیماری هیچ مشکل پزشکی جدی ایجاد نمی‌کند و تنها به دلیل تاثیر آن بر زیبایی فرد، ممکن است تصمیم به جراحی و حذف آن گرفته شود.

هزینه جراحی پینگوکولا

بیماری Pinguecula یکی از مشکلات چشمی است که در آن بافت‌های پشت چشم به ‌طور غیر طبیعی رشد کرده و تبدیل به یک تومور ( سرطان چشم )می‌شوند. این بافت‌ها نرم بوده و معمولاً قسمتی از آن از چشم خارج نمی‌شود. با وجود اینکه بیماری پینگوکولا شایع است، اما هزینه جراحی برای درمان آن همیشه پایین نیست.

به طور کلی برای برطرف کردن این بیماری، پزشکان انجام جراحی را توصیه می‌کنند که معمولاً هزینه آن از سایر روش‌های درمانی بیماری‌های چشمی بیشتر است.

هزینه این جراحی بسته به محل زندگی و بیمارستان ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال در ایران، هزینه جراحی Pinguecula به چند ده میلیون تومان می‌رسد. البته احتمال دارد که این مبلغ به واسطه شرایط خاص بیمار یا محل اقامت او مقداری تغییر کند. علاوه بر هزینه جراحی، بیماران باید به هزینه‌های جانبی دیگری هم از قبیل هزینه‌های بستری در بیمارستان، داروها و مراقبت‌های پس از عمل توجه داشته باشند.

درمان خانگی پینگوکولا

یکی از درمان‌های طبیعی برای پینگوکولا، مصرف قرص‌های گیاهی گندم است. این گیاه دارای ترکیبات مغذی مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی است و می‌تواند در تقویت و بهبود عملکرد عصب بینایی نقش موثری داشته باشد. همچنین مصرف مکمل‌هایی که سرشار از آنتی ‌اکسیدان‌های قوی مثل ویتامین E، C و روغن ماهی هستند نیز در بهبود عملکرد عصب بینایی بسیار کمک ‌کننده است و علائم Pinguecula را کاهش می‌دهد.

عوارض پینگوکولا چشم

پینگوکولا معمولاً بدون ایجاد مشکل خاصی ظاهر می‌شود. اما در یکسری افراد ممکن است برخی علائم و مشکلات را به همراه داشته باشد. این علائم شامل موارد زیر هستند:

خشکی چشم: این عارضه می‌تواند باعث اختلال در توزیع مناسب اشک بر روی سطح چشم شود که به دنبال آن فرد دچار خشکی چشم می‌شود. این وضعیت معمولاً با علائمی مانند خارش، تاری دید، سوزش و احساس تحریک چشم همراه است.
قرمزی و تغییرات عروقی: در برخی موارد، افزایش تعداد رگ‌های خونی در سفیدی چشم باعث قرمز شدن آن می‌شود. این وضعیت ممکن است به دلیل التهاب و گشاد شدن عروق چشم رخ دهد. دیگر علائم و عوارض این بیماری عبارتند از:

• کدر شدن بخش‌هایی از صلبیه چشم
• تورم و التهاب در ناحیه درگیر
• احساس ناخوشایند وجود یک جسم خارجی در چشم

قطره چشمی برای درمان پینگوکولا

بیماری پینگوکولا یک اختلال چشمی است که در برخی موارد می‌تواند عوارض جدی به همراه داشته باشد. این عارضه توسط نوعی باکتری‌ به نام کلامیدوفیلا آیساتیکا ایجاد شده و موجب التهاب و آسیب به سطح چشم می‌شود. در موارد نادر، Pinguecula ممکن است به نابینایی و کوری چشم منجر شود. برای درمان این توده زرد روی چشم‌ از قطره های چشمی خاصی استفاده می‌شود که در تسریع روند درمان بسیار کمک کننده هستند.

تفاوت پینگوکولا با ناخنک چشم

گاهی اوقات ممکن است ضایعه پینگوکولا به یک مشکل خوش خیم دیگر به نام ناخنک یا پتریژیوم تبدیل شود. این زائده همانند Pinguecula بر روی ملتحمه چشم رشد می‌کند. اما برخلاف پینگوکولا، رگ‌های خونی در آن وجود دارند. بنابراین ناخنک معمولاً بزرگ‌تر از پینگوکولا است و رنگ آن می‌تواند قرمز، زرد یا صورتی باشد.

به طور معمول ناخنک چشم علائم بیشتری ایجاد می‌کند و احتمال اینکه بر بینایی فرد تاثیر بگذارد، بیشتر است. اکثر بیماران می‌توانند علائم این عارضه را با مشورت پزشک مدیریت کنند. اما در موارد شدیدتر ممکن است انجام عمل جراحی برای برداشتن آن ضروری شود. همچنین در برخی موارد نیز احتمال بازگشت ناخنک بعد از جراحی وجود خواهد داشت.

زمان مراجعه به پزشک برای درمان پینگوکولا

اگر احساس می‌کنید که به پینگوکولا مبتلا شده‌اید یا تغییراتی در بینایی خود مشاهده کرده‌اید، بهتر است با پزشک صحبت کنید. همچنین اگر علیرغم استفاده از داروها همچنان احساس ناراحتی در چشم دارید، بایستی به پزشک خود مراجعه کنید. معاینه کامل چشم این امکان را به پزشک می‌دهد که تشخیص قطعی بدهد. سلامت عمومی چشم شما را بررسی کند و در صورت لزوم داروها را تغییر دهد یا تنظیم کند.

سوالات متداول درباره پینگوکولا

کلام آخر

در این مقاله به بررسی پینگوکولا پرداختیم‌. دانستیم که این بیماری یکی از مشکلات چشمی است که قرار گرفتن در معرض اشعه ماورای بنفش خورشید، خشکی چشم و برخی عوامل دیگر در ایجاد آن نقش دارند. البته از آنجایی که ملتحمه ضخیم است، این توده زرد روی چشم منجر به نابینایی نمی‌شود. معمولاً نیازی به درمان خاصی ندارد و تنها در موارد نادر با جراحی برداشته می‌شود.

توصیه می‌شود که به منظور حفظ سلامت چشم‌ها، هر تغییری در آن‌ها را جدی بگیرید و تحت نظر پزشک متخصص بررسی کنید تا از بروز بیماری‌های چشمی جدی‌تر جلوگیری شود.